In Batavialand wordt nog steeds op ambachtelijke wijze de scheepsbouw beoefend, zoals Willem Vos voor ogen had. Op dit moment wordt er op weekdagen gebouwd aan een waterschip reconstructie. Dit waterschip wordt zo precies mogelijk nagebouwd naar een vondst uit de buurt van Zeewolde. Niet alleen de vorm van het schip, maar ook de archeologische vondsten van het serviesgoed, stookplaats, het tuigage en de zeilen worden zo goed mogelijk gereconstrueerd.
Het waterschip wordt gebouwd door vrijwilligers, stagiaires en mensen die na ziekte of om andere redenen weer werkervaring willen opdoen. Ze worden begeleid door professionele leermeesters, die al vaker historische schepen hebben gebouwd. De bezoeker kan vanaf een loopbrug kijken naar de bouw van het waterschip. Onder de aangebouwde bezoekersluifel is een publiekspresentatie gemaakt. Hier komt de bezoeker meer te weten over het grootste scheepskerkhof ter wereld, het waterschip en de bouwwijze van het waterschip.
In de loop der eeuwen hebben vele typen vissersschepen over de Zuiderzee gevaren. In de zestiende en zeventiende eeuw was het waterschip het meest kenmerkende vissersschip, het 'werkpaard' van de Zuiderzee. Waterschepen waren groot en zwaar en daardoor zeer geschikt om met sleepnetten te vissen. Zij waren ook voorzien van een bun, een ruim gevuld met water, waarin gevangen vis enkele dagen levend kon worden bewaard. Waterschepen werden ook ingezet om zout of zoetwater te vervoeren, naar zoutziederijen en brouwerijen.
